Haití tres anos despois do terremoto

Rubén Darío Franco / 1º ESO B

---------------------------------

Pasaron xa tres anos desde que se produciu o terremoto de Haití que matou a 300 mil persoas, pero as tarefas de reconstrución do país non están demasiado adiantadas.

As necesidades máis urxentes son reducir enfermidades coma o cólera, solucionar o problema dos desprazados e construír escolas e infraestruturas de saneamento.

A promesa de doar centos de millóns de dólares para axudar a saír adiante a este país quedou, en moitos casos, nunha declaración de intencións por parte da comunidade internacional.

Miles de refuxiados seguen vivindo en campamentos improvisados, faltan moitas das escolas destruídas polo terremoto e os enfermos teñen que ser asistidos en hospitais prefabricados.

Este é un exemplo máis de esquecemento unha vez que os focos e as cámaras se apagan. Por iso diferentes ONG fan un chamamento para que os cidadáns non se esquezan do drama do país máis pobre do hemisferio norte.

Problemas coa ortografía

Moisés Alonso / 1º ESO A
------------------------------

Eu cometo moitas faltas de ortografía, a maioría delas porque non emprego ben as regras xerais de acentuación ou confundo o b e o v. Moitas veces sei escribir a palabra correctamente pero á hora de facelo non me fixo e acabo escribíndoa mal.

Axuda a corrixir estes erros volver ler con atención o que se escribiu ou fixarse cando se le calquera texto.

Un profesor de Lingua e Literatura dun instituto de Málaga levou a cabo unha curiosa inicitiva á que chamou “Tu ignorancia me alimenta”. Despois de idear diferentes estratexias para mellorar a ortografía dos seus alumnos decidiu que, para recuperar os puntos restados polas faltas de ortografía nos exames, os rapaces deberían doar o mesmo número de quilos de comida. E cando rematou o primeiro trimestre levaron 500 Kg de alimentos a unha residencia de anciáns así xa vos facedes unha idea…

A min a proposta paréceme boa, porque así fíxaste máis cando escribes para non cometer faltas e recuperas a nota axudando ás persoas que o necesitan.

Tempo libre para o surf

Rafa Rodríguez / 1º ESO B
--------------------------------

Unha das miñas afeccións é o surf. Ao principio custa un pouco practicalo e ás veces pode ser un deporte de risco polo que hai que ter coidado.

Para poder facer surf necesítase unha táboa e unha zona costeira con ondas. A táboa é unha estrutura de foam, resina e fibra. Eu teño dúas: unha “Sol-life” e unha “Pukas”. A parte máis importante da táboa é a quilla e ten forma de aleta de golfiño.

No surf hai unha regra básica: a de preferencia. Consiste en que o primeiro que chegue á onda ou o que estea máis preto do seu pico ten prioridade. Tamén ten preferencia o que vai surfeando fronte ao que rema.

O único campionato mundial que se celebra en Galicia é o de Pantín (Ferrol), que xa leva facéndose 25 anos. Para min este é o mellor sitio para practicar surf pois, ademais de haber boas ondas, ten unha canle de corrente que facilita a entrada. Outros dous campionatos importantes que se celebran en España son o de Mundaca e o de Tenerife.

Os mellores surfista españois na actualidade son Gony Zubizarreta, que comezou a adestrar na praia de Patos con tan só 7 anos, Aritz Aramburu, Eneko Acero e Kepa Acero.